امروز میخوام به یه بحث کلی در مورد موتور های چهار زمانه و دوزمانه و مقایسه این دو با هم بپردازم چون به هر حال مهم ترین قسمت یک متورسیکلت  پیشرانه اون هست و سیستم این پیشرانه ها  معمولا  دوزمانه هست و یا چهار زمانه .

موتورهای دو زمانه

موتور های دوزمانه اصولا دو مزیت عمده نسبت به موتور های چهار زمانه دارند

۱- سوپاپ ندارند که همین باعث سبکی و سادگی ساختمان موتور است

۲-در موتور های دوزمانه در ازای هر دور چرخش میللنگ، شمع یک بار جرقه میزند در صورتی که در موتور های چهار زمانه در ازای هر دو دور چرخش میللنگ شمع یک بار جرقه میزند و این بدین معناست که قدرتی که در یک موتور دوزمانه تولید میشود دو برابر یک موتور چهارزمانه مشابه میباشد .

یک موتور دو زمانه میتواند با توجه به سادگی سیستم ، سبکی وزن تمام شده موتور و در نهایت کمتر شدن هزینه های تولید گزینه مناسبی برای تولید کنندگان انواع متورسیکلت ها باشد اما میبینیم امروزه

کمتر خودرو و متورسیکلتی که دوزمانه باشد چرا که این سیستم دارای مجموعه معایبی است

که در زیر شرح میدهم

معایب سیستم دوزمانه

۱- موتور دو زمانه تقریبا به اندازه موتورهای چهار زمانه عمر نمیکنند چرا که دارای سیستم روغن کاری مناسبی نبوده و قطعات با فرسایش بیشتری مواجه میشوند

۲-موتور های دوزمانه روغن را مستقیما در احتراق شرکت داده آلودگی هوا را بدنبال دارند و نیز احتیاج به مقدار روغن زیادی جهت سوختن میباشد که خود فاقد توجیه اقتصادی است

۳- موتور های دوزمانه نسبت به بازده ای که دارند مصرف سوخت بسیار بیشتری دارند .

وشاید همین عوامل باعث شده که اخیرا توجه بسیاری از سازندگان متور سیکلت به سمت تولید موتور های چهار زمانه جلب شود . 

موتور های چهار زمانه

مسلما موتور های چهار زمانه فاقد معایب و مشکلات موتورهای دوزمانست که در بالا گفته شد .

موتور های چهار زمانه دارای کاربرد بیشتری نسبت به دو زمانه است

علت نامگذاری این سیستم به چهار زمانه از آنجاست که چهار عمل که شامل مکش-تراکم-انفجار-تخلیه

است و باعث یک سیکل کامل در موتور است را به صورت تک تک و مجزا انجام میدهد .

امروزه  موتور های چهار زمانه احتراقی کاربرد وسیعی در خودرو ها دارد و شتاب بالا و کارایی زیاد آن مورد توجه است .